بعد از استان تهران دو استان آذربایجان شرقی و خراسان رضوی بیشترین تعداد نمایندگان را در مجلس شورای اسلامی دارند، معنای این حرف آن است که قاعدتا حضور و نفوذ نمایندگان استان ما در مجلس، هیات رییسه و کمیسیون های تخصصی مجلس باید چشمگیر باشد.
اما بر کسی پوشیده نیست که امروز استان ما بعنوان مهد و خاستگاه مجلس در دوران مشروطه و یکی از طراحان اولیه قانون انتخابات و انجمن های ایالتی یا همان شورا ها جایگاه شایسته ای در مجلس و تصمیمات آن ندارد که آخرین نمونه همانا عدم حضور نمایندگان استان در هیات رییسه است.
این موضوع نیازمند تامل و کالبد شکافی است که چرا اقدامات ما نمایندگان استان بیشتر از آنکه جمعی باشد فردی است؟ استان ما از نظر قومی و زبانی و مذهبی جزو معدود استان های یکدست و هماهنگ است.
زبان و مذهب مشترک موجود در استان سرمایه ای است که باید از آن بهره بگیریم. همگان اذعان دارند آذربایجان در یکصد سال اخیر منشا بسیاری از تحولات جدید از مجلس و مشروطه گرفته تا نظام آموزشی جدید و بلدیه و قیام 29 بهمن بوده است و به فرموده امام (ره) آذربایجان سر ایران است.
اما این سر را چه شده است؟ چرا سهم استان ما در هیات دولت و هیات رییسه مجلس کمتر شده است؟ بحث را از تجربه اخیر خودم در جریان انتخاب هیات رییسه مجلس یازدهم آغاز می کنم. ما نمایندگان استان نتوانستیم هماهنگ عمل کرده سهمی در هیات رییسه داشته باشیم.
مشکل اصلی ما در فقدان هماهنگی و همدلی است، اختلاف نظر های سیاسی همیشه وجود دارند اما نباید مانع هماهنگی و همسویی برای رشد و توسعه استان شوند. مگر نمایندگان استان اصفهان یا کرمان اختلاف نظر سیاسی ندارند؟ آنها چگونه توانسته اند بخاطر توسعه استان کنار هم جمع شده و اختلافات سیاسی را در تصمیم گیری های استانی دخالت ندهند؟ چرا ما با این همه سابقه تاریخی نتوانیم این کار را بکنیم؟
در گذشته کار های ارزشمندی صورت گرفته است و ما مدیون همه عزیزان هستیم. اما لازم است با درس گرفتن از گذشته زمینه را برای همفکری و هم سویی بیشتر در توسعه استان فراهم کنیم چراکه ما در شاخص های توسعه جزو استان های توسعه یافته هستیم اما واقعیت تلخ این است که در سال های گذشته روند رشد ما در این زمینه مثبت نبوده است و با ادامه روند فعلی بیم آن می رود که در شاخص های توسعه بازهم عقب تر برویم.
این هشداری است که از سال ها قبل داده شده است. باید پرسید زنگ های هشدار برای چه کسانی به صدا درآمده اند؟ برا ی همه ما مسئولین استان؟! به رغم این که سهم جمعیتی استان از کشور ۵ درصد است اما سهم اقتصادی آذربایجان شرقی از اقتصاد کشور ۳.٥ درصد می باشد که رقم پایینی است.
به گفته رییس وقت سازمان برنامه و بودجه استان در سال 94 متوسط درآمد آذربایجان شرقی ۳۳ درصد کمتر از کشور است. همه اینها در حالی است که همه شهر های استان از خشکی دریاچه ارومیه اثر می پذیرند و مشکل کم آبی در استان جدی است و می تواند به کشاورزی استان ضربه بزند.
حل و فصل این مشکلات از عهده یک فرد یا سازمان به تنهایی بر نمی آید، ما در قبال مردم مسئول هستیم و باید برای حل این مشکلات و چاره اندیشی برای توسعه استان کنار هم جمع شویم و قدرت خودمان را افزایش دهیم.
در این میان مسئولیت ما نمایندگان این است که سهم استان را در تصمیم های کلان کشوری افزایش دهیم، از ظرفیت های بالقوه استان و نخبگان استان در تهران استفاده کنیم و با داشتن برنامه ای مدون حرکت را از جایی که متوقف شده است آغاز کنیم. نیازی نیست چرخ را دوباره اختراع کنیم. کافیست هر ماه یک بار مسئولان استان کنار هم جمع شوند و با کنار گذاشتن اختلافات شخصی و سیاسی برای توسعه استان تصمیم بگیرند و آن تصمیم ها را عملی کنند.
زمان به سرعت در حال از دست رفتن است. قطار توسعه منتظر ما نخواهد ماند و ما در قبال نسب آینده مسئولیت داریم. اگر پدران ما صد و بیست سال قبل نهاد مجلس را تاسیس نمی کردند اکنون چه وضعی داشتیم؟ پس ما هم باید در قبال آیندگان پاسخگو باشیم،بخاطر آنها کنار هم جمع شویم کار جمعی انجام دهیم تا نسل بعد از ما هم فرهنگ کار جمعی را بیش از پیش تقویت کند.
محمد باقری بنابی(شیخ رضا) / نماینده مردم بناب در مجلس شورای اسلامی
تدبیر
تاریخ : 25 - تیر - 1399درود . حاج اقا خسته نباشید. امید است با کمک شما فرزند خلف بناب بتوانیم بر معضلات و مشکلات موجود در ادارات بناب فائق اییم. خواهشمند است برای حوزه مسکن تدبیری بیندیشید. گرانی ها روزگار شهروندان با سیاه کرده است و مردم قادر به ادامه زندگی با چنین فشار عظیم نیستند. بی نظمیها در ادارات مختلف روی اعصاب مردم است. بروکراسی اداری را مرتفع کنید. کارها را تسهیل کنید تا مردم بیش از این تحت فشار نباشند. مشکل و سوء مدیریت در شهرداری و ثبت اسناد و ادارات مختلف چون مخابرات ادارات اب و برق عریان و علنی شده است. موانع را حل کنید نه اینکه بر مشکلات مردم افزوده شود. فضای سبز شهر و محیط زیست در حال تخریب است. افکار مردم شدیدا درگیر مشکلات داخلی شده و وقتی در بیرون از خانه هستنداین فشارها فزونتر میگردد. و……