کوچولوها و نوجوانان خریداران اصلی در این بازار هستند؛ بچه ها از ابتدای سال تا انتهای سال در قلک های خود پس انداز می کنند تا روز چرشنبه بازار لوازم مورد نظر خود را خرید کنند.
آیین دیگر در این روز، چهارشنبه سوری نام گرفته و یکی از جشنهای ایرانی است که در غروب آخرین سهشنبه سال با آداب خاصی برگزار میشود. برخی پژوهشگران واژه «سور» را بهمعنای «جشن» و برخی دیگر آن را برگرفته از واژه پهلوی «سوریک» بهمعنای «سُرخ» میدانند که نشانهای از سرخی آتش یا سرخی و سلامتی فرد است. شاید گواه این ادعا را بتوان در تلفظ «چارشمبه-سُرخی» در اصفهان دانست.
این جشن در مناطق مختلف ایران نامهای مختلفی همچون گول گوله چهارشنبه (گیلان)، چوارشمه کوله (کردستان)، چارشمبه-سُرخی (اصفهان)، کوله چهارشنبه (قزوین) و… دارد و با وجود وجه اشتراک بین آنها، هر منطقه چهارشنبه سوری را با آدابورسوم خاص خود برگزار میکند.
چهارشنبه سوری برخلاف اسمش از غروب آخرین سهشنبه اسفند هر سال آغاز میشود و تا پاسی از شب ادامه مییابد. چهارشنبه سوری سال ۱۴۰۰ مصادف با روز سهشنبه ۲۴ اسفند است.
چهارشنبه سوری در واقع پیشدرآمدی برای جشنهای ایام نوروز است و مردم با برگزاری آن به استقبال بهار میروند. مهمترین اصل این آیین باستانی روشنکردن آتشی بزرگ و پریدن از روی آن است تا با این کار بیماری و مشکلات را به آتش بسپارند و سرخی و نیرو و گرما را از آتش هدیه بگیرند. دودکردن اسفند، جاروسوزی، زاجسوزی، سوزاندن وسایل کهنه، ریختن خاکستر آتش به بیرون خانه و حتی کوزهشکنی همگی اقداماتی در جهت دفع بلا و نحسی و رفع چشم زخم بوده است.